در شصت و هفتمین کرسی ترویجی دانشگاه میبد بررسی شد؛ استمرار تفکرات ارجائی در عصر حاضر

28 May 2024

کد خبر: 285884

تعداد بازدید : 3565

شصت و هفتمین کرسی ترویجی دانشگاه میبد با موضوع «استمرار تفکرات ارجائی در عصر حاضر» با ارائه دکتر شهاب‌الدین وحیدی برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه میبد، شصت و هفتمین کرسی ترویجی دانشگاه با موضوع «استمرار تفکرات ارجائی در عصر حاضر» با ارائه‌ی دکتر شهاب‌الدین وحیدی مهرجردی -عضو هیئت علمی گروه فلسفه و حکمت اسلامی دانشگاه میبد- و نقد دکتر منصور طرفداری -عضو هیئت علمی گروه ایران‌شناسی و تاریخ دانشگاه میبد- و دکتر مریم‌السادات نبوی‌میبدی -عضو هیئت علمی گروه معارف‌اسلامی دانشگاه میبد- در سالن شهید جندقی دانشگاه برگزار شد.
دکتر وحیدی در این کرسی با بیان این‌که مسئله اصلى تفكر و انديشه‌ی اسلامى و انشعاب‌هاى فرقه‌اى مسلمانان در قرون نخست هجرى، مفهوم ايمان و مباحث مربوط به آن بود، در ادامه افزود: «تفكر ارجاء» نيز يكى از اين گرايش‌هاى فكرى بود كه در نيمه‌ی دوم قرن اول هجرى، توسط حسن بن محمد حنفيه در شهر كوفه مطرح شد.
عضو هیئت علمی دانشگاه میبد گفت: فرقه مرجئه به‌دنبال عقيده‌ی افراطى و تند خوارج در مورد مرتكب كبيره و حكم به كافربودن مرتکب آن‌ها، با اين نظريه كه عمل، هيچ نقش و تأثيرى در ايمان انسان ندارد، شكل گرفت و آنان بر اين باور و اعتقاد بودند كه «تا كفر شخصى ثابت نشود، او مؤمن است، و لو اين‌كه گناه كبيره انجام دهد، زيرا «لاتضرّ مع الايمان معصية، كما لاتنفع مع‌الكفر طاعة» و مرتكب كبيره بايد اميد به بخشش و نجات خداوند داشته باشد و قضاوت در مورد چنين افرادى را بايد تا روز قيامت به تأخير انداخت و به خدا واگذار كرد؛ درواقع، ایمان، صرف اعتقاد قلبی و یا اقرار زبانی است و احتیاجی به عمل برای سعادت و رستگاری نیست. اطاعت از امام، خليفه و حتی حاکم فاجر و اقامه‌ی جماعت به امامت آن‌ها، اگرچه مرتكب كبيره شوند، جایز است. حوزه‌ی عمل، از ماهیت ايمان خارج است. این تفکرات در برهه‌ای از زمان رواج پیدا کرد و طرفدارانی را به‌سوی خود جذب کرد و اگرچه در این زمان، نامی از مرجئه نیست، اما برخی تفکرات آن‌ها که تفکرات اباحی‌گری است، هم‌چنان ادامه دارد و به تبليغ و ترويج آن‌ها پرداخته می‌شود.
دکتر وحیدی در ادامه با برشمردن موضوعاتی، چون محبت و معرفت امام (علیه‌السلام)، عامل نجات انسان در قیامت است، شیعه‌بودن و محبت علی (علیه‌السلام) تنها عامل نجات انسان در روز قیامت است، محبت امام حسین (علیه‌السلام) تنها عامل رستگاری انسان، سقوط تکالیف شرعی نزد گروهی از صوفیان، فرقه اهل حق و .... گفت، این گروه‌ها با ترویج این تفکرات می‌خواهند اسلام را نوعی دین اعتقادی جلوه دهند و اسلام را مانند مسیحیت از حیث عمل و عمل به ارکان ساقط کنند.
در ادامه‌ی این کرسی، دکتر منصور طرفداری به‌عنوان ناقد، ضمن تقدیر و تشکر از انتخاب این موضوع و موردنیاز بودن آن برای جوامع علمی پیشنهاد داد، در کرسی‌های دیگر، «مرجئه‌ی شیعه» و ‌«مرجئه‌ی جبری» و انواع مرجئه نیز مورد بررسی قرار گیرد.
دکتر مریم‌السادات نبوی میبدی هم ضمن تقدیر از برگزاری این کرسی گفت: می‌شد قبل از بحث ارجاء، می‌توان به فرق اسلام و ادیان اشاره داشت و به‌علاوه، در کنار موضوع ارجاء، به جنبه‌ها و پیامدهای سیاسی، روانشناسی و فلسفی ارجائی اشاره کرد.